Cookie Control - Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z -> Polityką dotyczącą cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce -> Przeczytaj o tym. Kliknij przycisk Akceptuj Cookies, aby zaakceptować cookies.
Bartek - korzystamy z tych samych źródeł - drążmy dalej . Jeżeli mam wypukłość z jednej strony i wypukłość z drugiej strony - przyjmuję ( nie definiuję ), że jest dwuwypukły ( patrz na S3 Republic ) . Ok . Można powiedzieć nie, nie jest tak bo z drugiej strony wydłuża się na płasko . Wieczorkiem zrobię dokładne zdjęcie największego żeberka i wstawię . Dokładna analiza punkt po punkcie wskazywałaby , że zastosowane przez Meistera rozwiązanie plasuje są pomiędzy jednym ,a drugim profilem .
3. Wycięty jeden z profili - niewidoczna krawędź natarcia jest obniżona :
To tyle . Tak jak pisałem wcześniej dla modeli warbirdów wygodnie stosować Clarki-Y i ich wariacje . Prostsze w pilotażu nawet przy znacznych obciążeniach płata . Oczywiście wybór należy do nas . Ja osobiście przyjmuję plany w tej części bez zmian . Znam wiele opinii na temat Meistera P-47 i nie mam powodu im nie wierzyć tym bardziej , że posiadany przeze mnie model o podobnym profilu spisuje się bez zarzutu .
Już naprawdę kończąc . Nie ma co się niepokoić prędkością bo i tak nie latamy , aż tak szybko . Lot odwrócony jest bezproblemowy - pięknie się stabilizuje ( oczywiście na ile pozwalają mi nerwy ) . Ogólnie nie zaobserwowałem , żadnych negatywów profilu Clarka ( czy też jego wariacji ).
Z ciekawostek nasz PZL-37 "Łoś" miał profil będący przeróbką Clarka-Y co w konsekwencji przypadkowo dało pierwsze na świecie skrzydło laminarne .
"Lot odwrócony jest bezproblemowy - pięknie się stabilizuje..."
Masz na myśli stabilność podłużną? Co do lotu odwróconego, chodzi mi od początku o to, czy dużo musisz oddawać SW?
I jeszcze: jaki masz kąt zaklinowania płata? U mnie ciążenie do ziemi w locie na plecach znacznie się zmniejszyło jak kąt zaklinowania zmniejszyłem z 2 do 1st. Oczywiście mierzone do cięciwy, a nie spodu profilu.
Teraz wymaga tylko delikatnego oddania SW.
Stabilność poprzeczna przy clarku faktycznie jest bardzo dobra.
Co do lotu odwróconego, chodzi mi od początku o to, czy dużo musisz oddawać SW?
Naprawdę delikatnie oddaję SW . Szczerze mówiąc to jest tak wiele czynników kształtujących prawidłowe zachowanie modelu - naturalnie wyłączając umiejętności pilota.Wydaje mi się , że należałoby wręcz założyć odrębny temat . Każdy z posiadanych przeze mnie modeli pomimo zbieżności konstrukcyjnych ( np profili ) ma własną charakterystykę lotu . Przy modelach o wielkościach z tego tematu występują zjawiska niezauważalne w małych . Decydujący jest kąt zaklinowania skrzydła , kąt ustawienia silnika ( ile stopni w prawo , ile stopni w dół , czy też w górę ) , kąt zaklinowania statecznika poziomego , środek ciężkości , profil płata . Olbrzymie znaczenie ma kształt skrzydła oraz rzeczywiste obciążenie płata . Jednym ze zjawisk w dużych , przeciążonych modelach jest bezwładność i konieczność wcześniejszego przewidywania punktu w którym się znajdzie nie natychmiast, tylko po chwili ( zjawisko szczególnie odczuwalne podczas lądowania) . Największy z posiadanych przeze mnie , a latających modeli był ustawiany sukcesywnie . Lot i ewentualne korekty np. nachylenia silnika . Naturalnie w małych modelach( <100 g/dm2 i masie <5 kg ) , a do tego z napędem elektrycznym wszystkie ustawienia są prostsze do realizacji . W chwili obecnej nie mam planów przed sobą , ale z tego co pamiętam w czynnym największym p-47 skrzydło ( po cięciwie ) zaklinowane jest na 0 . Statecznik poziomy coś ok 1,5 st. silnik ok. 2,5 w prawo . Czy zmieniłem dół nie pamiętam . Musiałbym mierzyć . To właśnie ustawienia silnika korygowałem . Jeszcze pod tym kątem nie czytałem planów Meistera - nie ma to dla mnie na tym etapie znaczenia , jak będzie chwilka sprawdzę . Jeszcze jest jedna ważna rzecz - warbirdy nie są modelami akrobacyjnymi ( przede wszystkim te duże , ciężkie w skali >1:5). Latanie jest inne . Nie można oczekiwać od nich silnych zdolności akrobacyjnych . Nawet podczas zawodów wymaga się przede wszystkim figur historycznie wykonywanych przez oryginały . W dużej mierze trzeba się nauczyć korygować niektóre z ich przypadłości bezpośrednio podczas lotu. Mimo , że już latam dość długo jak odwracam model nad którym pracowałem 3 lata wkładając w budowę mnóstwo wysiłku ( i nie tylko ) - to przeżywam to jakbym leciał pierwszy raz . Dlatego koncentruję się bardziej na historycznym przelocie z ograniczoną ilością figur wykonywanych przez oryginał . W mojej ocenie najefektowniejszy jest start ( prawie pełna długość pasa ) , lot koszący na pełnym gazie z odejściem w przechyle i wisienka na torcie czyli lądowanie z klapami .
