Udało się zwalczyć przyczyny obiektywne, więc po trochę dłuższym niż zwykle czasie powstał kolejny news z naszych spotkań halowych.
Tak jak przewidywano poprzednio, po zakończeniu ferii zimowych dla młodzieży wzrosła frekwencja tej grupy wiekowej uczestników na naszych spotkaniach.
Z tego co można było zauważyć powstają coraz bardziej zaawansowane modele, które charakteryzują się coraz bardziej zbliżone do tych typowych, „rasowych” z F3P. Przoduje w tym oczywiście Sylwek, który na tym spotkaniu zameldował się z modelem mocno wyażurowanym i bardzo lekkim, który był wyposażony w dobry i lekki napęd. Po pierwszych próbach na ziemi, model poszedł w górę i delikatnych regulacjach okazało się, że Sylwek w kolejnych lotach bardzo polubił latanie nim na hali. Trzeba przyznać, że model faktycznie lata bardzo stabilnie i przewidywalnie. Oczywiście Sylwek nie odpuszcza i na kolejne spotkanie zapowiedział się z dwoma modelami.

Marian w swoim ultralekkim modelu zastosował nowy napęd, ale okazało się, że niestety model jest za ciężki i ma problem ze swobodnym lotem. Po korektach obyły się kolejne loty, jednakże chyba Marian powróci do poprzedniego napędu.
Robert w locie prezentował się swoim lekko już sfatygowanym, a tym samym naprawianym modelem, co odbija się na jego masie i nie pozwala na właściwe zaprezentowaniu się w powietrzu. Myślę, że chyba niebawem powstanie jego kolejny model, co pozwoli Robertowi cieszyć się w pełni z lotów na hali.
Konrad tym razem zagościł na halę bez swojego stałego serwisanta (Artura), przez co można było odczuć, że niezbyt chętnie prezentował się w powietrzu - ale kilka dynamicznych lotów wykonał.

Andy trenował jak zawsze elementy akrobacyjne – imelmany, loty plecowe, loty nożowe, ósemki kubańskie i takie tam inne.
Na spotkaniu był też Darek ze swoim Saturnem. I tu trzeba przyznać, że coraz bardziej opanowuje on ten specyficzny do lotów na hali model i loty na hali sprawiają mu przyjemność.
Na spotkanie zameldował się również nasz Kolega Daniel, który kilkukrotnie zaprezentował swoje loty małym śmigłowcem oraz dronem.
Jak widać uczestnicy naszych spotkań na hali wykrystalizowali się i można śmiało powiedzieć, że jest to stała grupa uczestników, na co bardzo liczyliśmy.
Zapraszamy kolejnych zainteresowanych lotami na hali na nasze kolejne jeszcze tegoroczne spotkania – a pozostało ich już tylko 3 – jak ten czas szybko biegnie.

Kolejne tegoroczne spotkanie modelarskie na hali już za nami – ach, jak ten czas szybko pędzi.
Ferie zimowe oraz związany z nimi wypoczynek i tym razem odcisnęły swoje piętno na frekwencji. Ale za to i tym razem można było wylatać się do woli.
Andy jak zawsze ćwiczył swoje elementy akrobacji, natomiast Robert udowadniał swoimi lotami, że latanie na hali sprawia mu dużo przyjemności i ze spotkania na spotkanie lata coraz lepiej.

Na dzisiejszym spotkaniu Darek wreszcie „załapał” i latanie na hali jego „Saturnem”, pomimo początkowych problemów, zaczęło mu się podobać. Konrad z Arturem wpadli niemalże na sam koniec spotkania bezpośrednio po powrocie z ich wyjazdu wypoczynkowego, ale i dla nich starczyło czasu na loty.

No cóż miejmy nadzieję, że na kolejnym spotkaniu ponownie doczekamy się sytuacji, że na swoje loty na hali trzeba będzie trochę oczekiwać.

Można powiedzieć, że dzięki spotkaniom na hali dość płynnie przeszliśmy z sezonu modelarskiego 2017 do sezonu 2018. Jako, że w tym roku szkolnym ferie zimowe wypadły dla naszego regionu trochę wcześniej niż zwykle, więc i dzieci i młodzieży było trochę mniej niż zwykle. Wylatać więc można było się do woli.
Sylwek po przemyśleniach i związanych z nimi przeróbkami zaprezentował swój kolejny nowy model, który powstał z kilku poprzednich. Jak widać, innowatorski jego charakter daje o sobie znać. Po pierwszych testach w locie konstruktor był zadowolony ze swojego nowatorskiego modelu i po drobnych korektach konstrukcyjnych model zapewne zagości na dłużej w jego halowym hangarze.
Pełne słowa uznania dla Roberta, który nie odpuszcza i doskonalili swoje umiejętności w pilotowaniu swojego modelu na hali i to z pełnym powodzeniem. Konrad pomimo początkowych kłopotów z modelem, przy wydatnej pomocy „swojego osobistego mechanika” – czytaj Artura – szybko usprawnili model i młody adept modelarstwa mógł popisywać się swoimi halowymi ewolucjami „Orlikiem”. Ale zostało zauważone przez ogół, że niestety ale „Orlik” nie otrzymał malowania i nadal wygląda jak prototyp podczas testów – ale to chyba też po trosze jest prawdą.

Andy doskonalił jak zawsze figury akrobacyjne swoim UMX YAK’iem 54, natomiast Marian po drobnych naprawach po ostatnim spotkaniu na hali swojego ultralekkiego modelu sterowanego radiem, próbował pokonać kilka kolejnych okrążeń na hali.
Na hali jak zawsze było gwarno oraz radośnie. A to dzięki obecności dzieci i młodzieży, które tym razem próbowały uczyć „stare konie” jeżdżenia na elektrycznej deskorolce oraz jak zawsze bawiły się doskonale wszystkim tym czym lata i w jakikolwiek sposób może wznieść się w powietrze.
Atmosfera na hali była jak zawsze doskonała i zapewne uczestnicy ostatniego spotkania bawili się na n im doskonale, natomiast ci którzy nie przybyli z różnych powodów na nie niech żałują.